Diary's Jod

เราจะไม่มีวันได้เขากลับมา​ ในขณะที่คนหนึ่งมีความสุขมาก อีกคนกลับทุกมาก​ วันนี้เราคิด ทำไมนายถึงไม่คิดจะยื้อรั้งเราไว้เลย แล้วเราก็คิดขึ้นได้ว่านายพยายามยื้อหรือรั้งเราไว้แล้ว ในวันที่เราขอเลิกกับนาย​ ขอห่างกันสักพักกับนาย​ วันนั้นนายขอโทษเรา​ ขอให้เราให้โอกาสนาย​ นายจะทำให้ดีที่สุด​ เราปฏิเสธไป แล้วบอกว่าสิ่งที่เราต้องการไม่ใช่คำขอโทษแต่ต้องการการพิสูจน์ตัวเอง บังคับให้นายพิสูจน์ตัวเองโดยที่เราไม่ให้โอกาสนายด้วยซ้ำ เราขอโทษนะ เรามันโง่เอง ที่ถือทิฐิ​ เราเป็นเด็กจริงๆแหละ

ไม่ไหวแล้วว่ะ เราพยายามปรับตัวเอง ทำดีให้เห็น แต่สุดท้าย กลายเป็นว่าเขาเห็นเราเป็นตัวคั่นโฆษณา กอดเราแค่เพราะขอบคุณ ยอมเราแค่เพราะอยากตอบแทน  แล้วก็กลับไปคบกับเขาเหมือนเดิม นี่เราเป็นของตายหรอ  การที่กลับมาหา และห่วงใย มันทำให้กลายเป็นของตายหรอ เธอเคยทำ เคยพูด เคยจีบชั้นยังไง เธอกลับเอาไปทำกับคนนั้นหมดทุกอย่าง  แล้วเรื่องราวที่เราผ่านมาด้วยกัน มันไม่มีค่าเลยหรอวะ  เหนื่อยว่ะ แม่.. หนูควรจะต้องทำยังไงดีคะ ควรจะเดินหน้าง้อเขาต่อ หรือ พอแค่นี้ดี

เราคงจะเลยจุดที่ "กลับมาหากัน"  ไปแล้วสินะ

ความรักครั้งแรกในวัย 27 ปี เป็นความรักที่ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง ได้เรียนรู้ว่าการที่เรารักใครสักคน เราต้องใส่ใจ ต้องดูแล ต้องสังเกต  ไม่ทำร้ายจิตใจซึ่งกันและกัน บางสิ่งที่โกหกแล้วทำให้รู้สึกดีก็ควรทำ อย่าทำให้เขารู้สึกไม่ดีเพียงเพื่อทำให้เรารู้สึกดี ควรคอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน อย่าเก็บความผิดพลาดหรือผูกใจเจ็บกับความผิดเพียงเล็กน้อย บางทีก็ควรลืมบางเรื่องไปบ้าง โดยเฉพาะเรื่องราวที่ผิดพลาด ทะเลาะกัน ควรจับมือและเริ่มต้นใหม่ไปด้วยกันเสมอ ควรเห็นคุณค่าในสิ่งดีๆ ที่เขาทำให้เรา ควรอยู่กับปัจจุบัน ไม่นำอดีตมาทำให้คิดมากและไม่ควรกลัวอนาคต  ตลอด 3 ปีที่ผ่านมา ขอบคุณนะที่ดูแลเราตลอดทั้งที่เราไม่เคยดูแลนายเลย เราจะจดจำนายไว้ เพราะนายคือคนที่สอนให้เรารู้จักคำว่ารัก จริงๆ  #ไกด์

ความรัก สอนให้รู้ว่า การรักใครสักคนไม่ใช่การทำข้อสอบ ไม่จำเป็นต้องถูกเสมอไป และบางครั้งก็ผิดเรื่องเดิมบ่อยๆ หากมันเป็นแค่ความผิดพลาดเล็กน้อย และเราก็ยังคงรัก ห่วงใย และอยากดูแลกันอยู่ เราก็ไม่จำเป็นต้องตัดสินว่าใครผิดหรือถูก ไม่จำเป็นต้องนับว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่ เพราะมันก็เป็นเพียงความผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้บ้างเป็นธรรมดา เหมือนเวลาเราทะเลาะกับพี่น้อง แม้จะรุนแรงแค่ไหน สุดท้ายเราก็สามารถให้อภัยกันได้ ความรักก็เช่นกัน จงทำตัวให้เป็นคนขี้ลืมบ้าง โดยเฉพาะกับความผิดพลาดเล็กน้อยของคนรัก เพราะการนับครั้งของการทำผิด ก็เหมือนนับถอยหลังสู่วันจากลา จงให้อภัย ให้โอกาส และอย่ายึดติดกับความผิดพลาดกันเลย

เลิกกันใหม่ๆ  เป็นช่วงที่พยายามให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม ทำอย่างเดิม และลองปรับตัว  เผื่อว่าอะไรๆ มันจะดีขึ้น มันคงจะเป็นฟางเชือกสุดท้าย ที่เราพยายามจะคว้าไว้ ซึ่งสุดท้ายแล้ว..  ความพยายามมักจะสูญเปล่า เพราะช่วงเวลาเลิกกันใหม่ๆ นี่น่ะแหละ เป็นช่วงที่การกระทำทุกอย่าง  ..ช่างน่ารังเกียจที่สุด..